จริงๆมันมีหลายๆอย่างที่ผมคิดจนอึดอัด แต่ผมไม่อยากพูดในครอบครัว เลยอยากถามในนี้มากกว่าเพราะเชื่อว่าก็คงได้รับคำแนะนำบ้างไม่มากก็น้อย
อะไรที่ผมเล่าไป ผมกังวลว่าจะมีอะไรที่ผมทำให้หัวร้อนไหม แนะนำผมได้แต่อย่าหยาบใส่ผมนะครับ
ผมเป็นคนที่โตกับการโดนยัดเรื่องพุทธศาสนาใส่หัว ใส่ๆๆๆๆตลอด แต่พอผมโตมาผมกลับไม่อินเลย อาจจะเพราะทุกอย่างมันไม่เป็นตามที่ผมพบเจอ รวมถึงเรื่องจุกจิกทางศาสนาที่สร้างอุปสรรคกับชีวิตผมมากๆ ผมเลยเลือกไม่เคารพอะไรเลยนอกจากความรู้ที่เรียน ผมค่อนข้างหงุดหงิดเป็นพิเศษเวลาต้องไปค่ายธรรมะ มีอะไรผุดขึ้นมาตีในหัวตลอด พยามอิน แต่พอจบค่ายมาก็รู้สึกว่า ทำทำไม
แต่คนในครอบครัวผมค่อนข้างจะเชื่อเรื่องนี้ ซึ่งมันทำให้ผมลำบากใจหลายๆอย่าง เช่น ครอบครัวชอบไปวัดกันก็จะลากให้ไปด้วยทั้งที่ผมไม่อยากไป ครอบครัวบอกผมเป็นลูกชายคนเดียวควรเอาพระมาตั้งห้องผม ก็ขนพระทั้งสำนักมาตั้งห้องนอนผมจนมันเป็นที่กักฝุ่นชั้นดีเลย ตอนเด็กผมก็โดนบังคับบวชหน้าไฟ โตมายังเคยทาบทามว่าถ้า 21 ซึ่งผมบอกเลยว่าผมไม่เอาด้วย อีกเรื่องอันนี้ไม่ดีเท่าไหร่คือญาติผมเสีย ผมก็ไปรดน้ำเขาและวันเผาผมก็จะไป แต่ผมติดภาระงานพอสมควร ผมเลยบอกเขาไปแล้วว่าผมอาจไม่ได้ไปฟังสวดอภิธรรม3จาก5วันเลย เขาก็ไม่ได้ว่าไร แต่พอถึงวันจริงผมกลับโดนครอบครัวรุมโกรธ ราวกับว่าผมควรไปตายเลยจะดีกว่า (ผมเสียใจกับเรื่องที่ญาติเสียมาก แต่อย่างอื่นผมก็มีต้องทำ วัดก็ตั้งอยู่โซนรถติดมาก ถ้าผมสละเวลาทุกวันไปฟังสวด ผมจัดการงานตัวเองไม่ทันก็ไม่มีใครรับผิดชอบผมอีก) แล้วผมก็ไม่อินพิธีกรรมพวกนี้เลย ถ้าผมตายเป็นไปได้ผมอยากยกร่างกายให้โรงพยาบาลไปเลยด้วยซ้ำ (ถ้ายังทำได้นะ) หรือฝังผมลงดินไปเลย ผมไม่เชื่อชีวิตหลังความตาย (แต่ก็พยามเข้าร่วมพิธีอะไรให้มันปกติที่สุดไม่ให้มันน่าเกลียด) ไม่อินอะไรเลย ถ้าใครอินแล้วไม่ส่งผลอะไรกับผมผมก็ไม่ว่า แต่ในจุดนี้มันมีหลายเรื่องที่ผมอึดอัดมากๆ
ผมอยากฟังความคิดเห็นจากคนที่ไม่ได้นับถือศาสนาแล้วว่าคุณทำยังไง ใช้ชีวิตยังไงครับ หรือมีความคิดอะไรที่อยากจะบอกผมไหมครับ
ปล.สำหรับคนที่ยังนับถือศาสนา ผมไม่ได้มาเหยียดศาสนาอะไร แต่ของดการสอน เทศนาธรรม หรือเผยแพร่ศาสนาใดๆทั้งปวงนะครับ เพราะผมไม่อินแน่นอน
ปล2.ผมไม่ค่อยเล่นพันทิป แท็กผิดห้องขออภัยครับ
ถ้าผมเป็นคนไม่เชื่อศาสนาเลย ผมควรทำตัวยังไงกับคนในครอบครัวที่เชื่อเรื่องนี้มากๆดีครับ
อะไรที่ผมเล่าไป ผมกังวลว่าจะมีอะไรที่ผมทำให้หัวร้อนไหม แนะนำผมได้แต่อย่าหยาบใส่ผมนะครับ
ผมเป็นคนที่โตกับการโดนยัดเรื่องพุทธศาสนาใส่หัว ใส่ๆๆๆๆตลอด แต่พอผมโตมาผมกลับไม่อินเลย อาจจะเพราะทุกอย่างมันไม่เป็นตามที่ผมพบเจอ รวมถึงเรื่องจุกจิกทางศาสนาที่สร้างอุปสรรคกับชีวิตผมมากๆ ผมเลยเลือกไม่เคารพอะไรเลยนอกจากความรู้ที่เรียน ผมค่อนข้างหงุดหงิดเป็นพิเศษเวลาต้องไปค่ายธรรมะ มีอะไรผุดขึ้นมาตีในหัวตลอด พยามอิน แต่พอจบค่ายมาก็รู้สึกว่า ทำทำไม
แต่คนในครอบครัวผมค่อนข้างจะเชื่อเรื่องนี้ ซึ่งมันทำให้ผมลำบากใจหลายๆอย่าง เช่น ครอบครัวชอบไปวัดกันก็จะลากให้ไปด้วยทั้งที่ผมไม่อยากไป ครอบครัวบอกผมเป็นลูกชายคนเดียวควรเอาพระมาตั้งห้องผม ก็ขนพระทั้งสำนักมาตั้งห้องนอนผมจนมันเป็นที่กักฝุ่นชั้นดีเลย ตอนเด็กผมก็โดนบังคับบวชหน้าไฟ โตมายังเคยทาบทามว่าถ้า 21 ซึ่งผมบอกเลยว่าผมไม่เอาด้วย อีกเรื่องอันนี้ไม่ดีเท่าไหร่คือญาติผมเสีย ผมก็ไปรดน้ำเขาและวันเผาผมก็จะไป แต่ผมติดภาระงานพอสมควร ผมเลยบอกเขาไปแล้วว่าผมอาจไม่ได้ไปฟังสวดอภิธรรม3จาก5วันเลย เขาก็ไม่ได้ว่าไร แต่พอถึงวันจริงผมกลับโดนครอบครัวรุมโกรธ ราวกับว่าผมควรไปตายเลยจะดีกว่า (ผมเสียใจกับเรื่องที่ญาติเสียมาก แต่อย่างอื่นผมก็มีต้องทำ วัดก็ตั้งอยู่โซนรถติดมาก ถ้าผมสละเวลาทุกวันไปฟังสวด ผมจัดการงานตัวเองไม่ทันก็ไม่มีใครรับผิดชอบผมอีก) แล้วผมก็ไม่อินพิธีกรรมพวกนี้เลย ถ้าผมตายเป็นไปได้ผมอยากยกร่างกายให้โรงพยาบาลไปเลยด้วยซ้ำ (ถ้ายังทำได้นะ) หรือฝังผมลงดินไปเลย ผมไม่เชื่อชีวิตหลังความตาย (แต่ก็พยามเข้าร่วมพิธีอะไรให้มันปกติที่สุดไม่ให้มันน่าเกลียด) ไม่อินอะไรเลย ถ้าใครอินแล้วไม่ส่งผลอะไรกับผมผมก็ไม่ว่า แต่ในจุดนี้มันมีหลายเรื่องที่ผมอึดอัดมากๆ
ผมอยากฟังความคิดเห็นจากคนที่ไม่ได้นับถือศาสนาแล้วว่าคุณทำยังไง ใช้ชีวิตยังไงครับ หรือมีความคิดอะไรที่อยากจะบอกผมไหมครับ
ปล.สำหรับคนที่ยังนับถือศาสนา ผมไม่ได้มาเหยียดศาสนาอะไร แต่ของดการสอน เทศนาธรรม หรือเผยแพร่ศาสนาใดๆทั้งปวงนะครับ เพราะผมไม่อินแน่นอน
ปล2.ผมไม่ค่อยเล่นพันทิป แท็กผิดห้องขออภัยครับ